Inleiding
op zoek naar gegevens om toe te voegen aan onze microbioom collectie, hebben we onlangs een aantal evenementen bijgewoond waar onderzoekers het verband van darmmicrobiota met de menselijke gezondheid en ziekte vermeldden. Dit is bijzonder nuttig in het begrijpen geweest hoe een microbiota-Vriendschappelijk dieet een significante rol in het beheren van syndromen en ziekten kan spelen.Onze marketingmanager, Craig Smith, was getuige van en beschreef op onze blog een geval waarin dieet een belangrijke rol speelde bij het beheersen van autisme.Onder de vele fantastische dingen die Craig doet binnen en buiten Repositive, leeft hij al meer dan 14 jaar met meerdere voedselintoleranties. Vandaag praten we met Craig over zijn eigen ervaringen en opvattingen.
Q: Ik herinner me dat op de eerste dag dat je bij Repositive kwam, je een mooie glutenvrije lactosevrij en iets anders-vrije cake meebracht en ons vertelde dat je allergisch was voor dat spul … dus, hoe is het allemaal begonnen? Hoe heb je het gemerkt? Wat voelde je?
A: Ik was ongeveer 18 jaar oud en werkte in een winkelruimte in Newmarket. Ik was heel energiek, want ik dronk ongeveer twee liter Coca-cola per dag. Ik was verslaafd aan Coca-cola. Ik herinner me dat ik op een dag een slokje nam en ik me kort daarna ongelooflijk ziek voelde, en om eerlijk te zijn ging het nooit echt weg. Dit intense gevoel dat ik ziek zou worden (maar nooit was) duurde ongeveer twee weken. Ik ging toen naar mijn huisarts en ze zeiden dat er een zuur onbalans in mijn maag was en dat is wat me ziek maakte. Ze hebben duidelijk in mijn dieet gekeken en ik heb ze verteld hoeveel Coca-cola ik heb gedronken… ik denk dat het vrij duidelijk is dat zoveel Coca-cola drinken waarschijnlijk nare dingen met je maag gaat doen.
Q: Hoe lang drinkt u het al?
A: Ik dronk altijd coca-cola, maar nooit zoveel. Ik kwam op de leeftijd dat ik begon om geld te verdienen, werd meer zelfvoorzienend en was niet afhankelijk van mijn ouders voor voedsel. Ik kocht mijn eigen eten bij Iceland ‘ s, de supermarkt het dichtst bij mijn kantoor. Met eten bedoel ik chips, chocolade, frisdranken, magnetronmaaltijden… alle slechte dingen! Ik was op dat dieet voor ongeveer twee jaar voordat mijn IBS begon. Het was ook een zeer stressvolle baan, dus ik denk dat een deel van het was stress en een deel van het was dieet. En ik rookte ook.
Q: Rechts. Wat zei de dokter?
A: in het begin zeiden ze dat ik medicijnen kon nemen die mijn maag beter zouden maken. Ze moesten me een PPI (Omerprazol) geven, maar ze maakten een fout en gaven me een tablet die me nog meer maagzuur liet produceren. Ik kan me de naam van de tablet niet herinneren, maar ik nam het en ik voelde me nog slechter. Veel erger. Ik ging terug naar de huisarts, vertelde het hen, en toen realiseerden ze zich dat ze het verkeerde hadden gedaan. Tegen die tijd verloor ik het vertrouwen in tabletten en medicijnen, dus ik vroeg naar alternatieve manieren om mijn IBS te behandelen. Ik vroeg de artsen: “wat kan ik nog meer doen, want Ik wil geen tabletten nemen en dat nog eens meemaken?”. Ze zeiden: “Je kunt proberen je IBS te beheersen met je dieet. Je moet een voedseldagboek bijhouden om erachter te komen wat eten en drinken je beter zou laten voelen en wat je slechter zou laten voelen, maar het kan jaren duren. En uit defiance, deed ik precies dat!
ik hield een voedseldagboek vrij religieus bij. Ik deed het een tijdje en ik bleef proberen, elke keer als ik ziek werd, om te kijken naar wat ik kort daarvoor gegeten heb, maar het was echt moeilijk om het exacte Ingrediënt te traceren. Dus, na een paar jaar proberen en nergens komen, probeerde ik het tegenovergestelde: ik heb mijn dieet echt beperkt tot het helemaal niet eten van veel dingen. Gewoon dingen als rijst, dan misschien rijst met boter en dan uiteindelijk zou ik beginnen met het introduceren van verschillende dingen en dat is wanneer het een beetje makkelijker werd.
Q: dus, wat heb je ontdekt dat je intoleranties waren?
a: Gluten, lactose, cafeïne. Ik zeg lactose, maar ik bedoel alleen melk, room, yoghurt, zachte kazen. Harde kazen zijn prima om een of andere reden. Ik begrijp het niet helemaal. Als ik mozzarella eet, voel ik me 10 minuten later ziek. Er is een merk van melk waar ze verwijderen van een eiwit dat allergieën kan veroorzaken, Ik heb geprobeerd die melk, maar niet echt zien geen verbazingwekkende verschil (anders dan de prijs!). Dus heb ik gewoon besloten geen gewone melk te gebruiken en in plaats daarvan soja -, amandel-en hazelnootmelk te gebruiken.
ik merkte ook dat het niet alleen voedsel en dieet is, maar stress maakt mijn IBS ook erger! Als ik gestrest ben, houd ik het in mijn maag. Ik word echt gespannen op dit gebied en ik denk niet dat het helpt. Ik lach op het werk en zeg ‘Ik ben allergisch voor het werk’ wanneer het gaat om mijn allergieën, maar echt, mijn lichaam kan niet omgaan met langdurige stress. Ik heb geleerd om het te laten gaan aan het einde van de dag.Vreemd genoeg vertelden de artsen me dat alcohol niet zou helpen vanwege de zuurgraad, maar ik merkte dat het drinken van een beetje rode wijn me beter doet voelen. Als ik me ziek voel, kan een glas rode wijn me helpen om binnen een paar uur van het zieke gevoel af te komen. Maar ik weet niet zeker hoeveel dat is omdat ik me ontstrest voel van het drinken van wijn of dat het iets is in de wijn zelf. Misschien is het een placebo?
Q: Wat eet u eigenlijk?
A: interessante vraag! Op dit moment eet ik heel weinig koolhydraten. Een paar jaar geleden stopte ik met het eten van gluten en brood en pasta en dat soort dingen, tenzij het een glutenvrije vervanger was. Op dit moment eet ik ‘ s ochtends soja yoghurt, noten, fruit, veel vlees en groenten. Ik vervang veel dingen, bijvoorbeeld in een roerbak in plaats van rijst zal ik spiraalvormige courgette gebruiken. Ik maak mijn eigen rijst van bloemkool. Je raspt het eerst, dan bak je het en het smaakt naar rijst. Ik doe niet per se de carb ding voor mijn maag, maar voor het verliezen van een beetje gewicht voor mijn bruiloft, hoewel ik heb gemerkt dat het helpt omdat ik denk dat door het snijden van koolhydraten men ook snijdt veel gluten. Ik eet wel af en toe rijst of haver omdat ik denk dat het niet goed is om helemaal zonder iets te gaan… Het is als hooikoorts, na een tijdje mijn lichaam bouwt een tolerantie en dan voel ik de effecten niet zo ernstig. Ik denk dat het hetzelfde is met voedsel: als ik geen koolhydraten voor een tijdje dan als ik eet ze mijn lichaam wordt gewoon gek omdat het niet gewend is.
Q: weet u iets over de verbinding van darmmicrobiota met verschillende ziekten, waaronder IBS, depressie etc?
A: uit het interviewen van Finley Weet ik dat hij een heel streng dieet heeft en dat dit zijn autisme aanzienlijk beïnvloedt, dus ik zie dat verband nu. Ik begrijp dat er goede en slechte bacteriën in je maag zitten, en een balans van beide is het beste en een onbalans kan problemen veroorzaken, zoals IBS. Ik weet niet van wetenschappelijk bewezen verbanden tussen microbiota en depressie, maar geloof me, op het hoogtepunt van mijn IBS, ik voelde me depressief! Het voelde alsof het mijn leven overnam.
Q: wilt u uw gegevens aan een onderzoeksproject toevoegen? Waarom?
A: dat zou ik zeker doen, zonder twijfel. Ik begrijp nog steeds niet waarom ik deze aandoening heb. Voor mij is IBS gewoon een medische term om te zeggen dat je maagproblemen hebt, maar zonder een specifieke oorzaak. Ik zou het doen in de hoop dat het me precies zou vertellen waarom ik IBS heb, omdat ik er zeker van Ben dat ik strenger ben voor mezelf dan wat ik moet zijn. Ik ken ook veel mensen die lijden aan IBS, dus ik zou het doen omdat onderzoek een oplossing zou kunnen bieden voor iedereen. Als er iets in onze darmmicrobiota is dat we kunnen veranderen om IBS te stoppen, nou ja… het zou geweldig zijn!
Q: Wat doet u precies bij Repositive? Waarom koos je ervoor om hier te werken?
ik ben marketing manager; wat ik doe is inzicht geven in wat we doen bij Repositive, waarom we het doen en wie we zijn.
in mijn familie hebben alle leden verschillende kwalen; mijn tante heeft paniekaanvallen, mijn grootmoeder heeft migraine, mijn vader heeft hooikoorts en IBS, mijn moeder heeft angstaanvallen… en ik ben de enige die gezegend lijkt te zijn met al die lachjes. Tot op zekere hoogte ben ik hier egoïstisch. Ik heb het gevoel dat er veel mis is met mij dat ik moet omgaan met mezelf en het ondersteunen van wetenschappelijke ondersteuning patiënten is eigenbelang. Maar ik denk dat ik het meer doe voor mensen zoals mijn man Samuel die het syndroom van Tourette heeft of mijn neef Finley die het syndroom van Asperger heeft. ik doe het voor degenen die het meer nodig hebben, mensen wiens dagelijks leven wordt beïnvloed door aandoeningen en ziekten. Ik kan mijn symptomen beheersen, en het stoort niet echt meer mijn dagelijks leven, maar voor de mensen waar het wel interfereert met hun leven… wil ik hen helpen. Ik ben geen wetenschapper, dus dit is een manier waarop ik kan bijdragen en ondersteunen.