(1856-1915). De eerste Afro-Amerikaan wiens gezicht verscheen op een postzegel van de Verenigde Staten was Booker T. Washington, die aldus werd geëerd een kwart eeuw na zijn dood. (In 1946 werd hij ook de eerste zwarte met zijn afbeelding op een munt, een 50 cent stuk. Zijn tien cent Postzegel werd in 1940 verkocht aan het Tuskegee Institute, dat Washington had opgericht toen hij nog maar 25 jaar oud was. Het monument van de opvoeder op de campus toont hem het opheffen van een symbolische sluier van het hoofd van een bevrijde slaaf.Booker Taliaferro Washington werd geboren als slaaf op 5 April 1856 in Franklin County, Va. Zijn moeder, Jane Burroughs, was een plantage kok. Zijn vader was een onbekende blanke man. Als kind veegde Booker erven en bracht water naar slaven die op het veld werkten. Na de Amerikaanse Burgeroorlog ging hij met zijn moeder naar Malden, W. Va. om zich aan te sluiten bij Washington Ferguson, met wie ze tijdens de oorlog was getrouwd.Booker hielp het gezin te onderhouden door in zout-en kolenmijnen te werken. Hij leerde zichzelf het alfabet, studeerde vervolgens nachten met de leraar van een lokale school voor zwarten. Toen hij naar de school ging, moest hij vijf uur per dag voor de les werken. Hij noemde zichzelf Booker Washington totdat hij hoorde dat zijn moeder hem Booker Taliaferro had genoemd.Op ongeveer 16-jarige leeftijd vertrok Booker naar het Hampton Normal and Agricultural Institute, dat was opgericht door het hoofd van het Bureau van de vrijgelatenen om voormalige slaven op te voeden. Hij liep een groot deel van de weg, werken om het tarief te verdienen om de lange, stoffige reis naar Virginia te voltooien. Voor zijn toelatingstest veegde hij herhaaldelijk een klaslokaal af en kon hij zijn bestuur verdienen door als conciërge te werken. Na zijn afstuderen gaf hij les in Malden en in Hampton.Een voormalige slaaf die een succesvolle boer was geworden, en een blanke politicus die op zoek was naar de Negerstem in Macon County, kregen financiële steun voor een opleidingsschool voor zwarten in Tuskegee, Ala. Toen de Raad van commissarissen het hoofd van Hampton vroeg om een directeur voor hun nieuwe school te sturen, hadden ze verwacht dat de directeur blank zou zijn. In plaats daarvan arriveerde Washington in juni 1881. Hij begon lessen in Juli met 30 studenten in een krot gedoneerd door een zwarte kerk. Later leende hij geld om een verlaten plantage in de buurt te kopen en verhuisde de school daar. Tegen de tijd van zijn dood in Tuskegee in 1915 het Instituut (nu een universiteit) had ongeveer 1.500 studenten, meer dan 100 goed uitgeruste gebouwen, en een grote faculteit.Washington geloofde dat zwarten hun grondwettelijke rechten konden bevorderen door indruk te maken op de Zuidelijke blanken met hun economische en morele vooruitgang. Hij wilde dat ze de politieke macht zouden vergeten en zich zouden concentreren op hun landbouwvaardigheden en het leren van industriële beroepen. Brickmaking, matras maken, en Wagenbouw waren een van de cursussen Tuskegee aangeboden. De all-black faculteit opgenomen de beroemde landbouwwetenschapper George Washington Carver (zie Carver).Het verzoeningsbeleid van Washington sprak blanke politici aan, van wie velen geld bijdroegen aan Tuskegee. Hij werd adviseur van presidenten van de Verenigde Staten over raciale kwesties en over de benoeming van zwarten in regeringsposities. Zwarten in het zuiden werden gemotiveerd door zijn zelfhulpprogramma ‘ s, maar militante zwarten in het noorden, waaronder W. E. B. Du Bois, bekritiseerden zijn houding ten opzichte van rassensegregatie en discriminatie (zie Du Bois). Zij betoogden dat hoger onderwijs, in plaats van beroepsopleiding, en politieke agitatie uiteindelijk volledige burgerrechten zouden krijgen.De open controverse over aanvaardbaar zwart leiderschap dateert uit 1895, toen Washington werd uitgenodigd om een blank publiek toe te spreken op de Cotton States and International Exposition in Atlanta, Ga. Terwijl hij het belang van economische vooruitgang voor zwarten benadrukte, gebruikte hij herhaaldelijk de parafrase: “werp je emmer neer waar je bent.”Sommige zwarten waren boos door zijn opmerking, “de wijste onder mijn ras begrijpen dat de agitatie van vragen van sociale gelijkheid is de extreemste dwaasheid.”Anderen vreesden dat de vijanden van gelijke rechten werden aangemoedigd door zijn belofte, “in alle dingen die puur sociaal zijn kunnen we zo gescheiden zijn als de vingers, maar één als de hand in alle dingen die essentieel zijn voor wederzijdse vooruitgang.”
Washington ontving eredoctoraten van Harvard University en Dartmouth College. Onder zijn publicaties waren ‘ Up from Slavery ‘(1901), zijn autobiografie en’ Frederick Douglass ‘ (1907). Drie keer getrouwd, hij overleefde zijn eerste twee vrouwen. Hij stierf op Nov. 14, 1915. In 1945 werd hij de eerste zwarte gekozen in de Hall of Fame. (Zie ook Black Americans, ” The Age of Booker T. Washington.”)